Beijing

Daar zijn we weer, nu vanuit Beijing!
Eergisteren aangekomen en alweer veel beleefd.
Op de vlucht van Hongkong naar Shanghai in het vliegtuig een medicijn man ontmoet. Hij verkocht Norit in Azië. Tevens werkt dit Nederlandse medicijn ook goed tegen een kater, maar tijdens het drinken niet vergeten een paar pilletjes in te nemen. En weer bij het opstaan.
'S avonds nog lekker Vietnamees gegeten. Zelfs een peanutbutter smoothie. Gewoon een ijsco met pindakaas er doorheen. Wauw echt Vietnamees. Maar voor de rest was alles lekker.
De volgende ochtend om een uur of negen met de metro naar de fast train. Lekker rustig aan gedaan maar toen bleek dat we naar perron 1 moesten. Jezus 36 perrons voorbij lopen, toch maar weer even de sokken erin gezet. Wat een hal mega.
De fast train was echt super zelfs economyclass. Maar de business and firstclass echt geweldig. Met restauratie aan boord maar wij hadden natuurlijk allerlei dingen in de supermarkt gekocht. De trein zoefde met een "gangetje " van 300 km/uur door China van Shanghai naar Peking in 5 uur voor 50 euro.
In Beijing is het Engels beduidend slechter als in Shanghai. Eerder konden we ons nog redden met handen en voeten maar nu moesten de benen erbij. Wat een boudel.
Maar het hotel hebben we gevonden, een lekker gegeten in een Duits restaurant. Ze hebben zelfs een Oktober feest. Echt alles Duits alleen het personeel niet.
'S avonds eerst nog even gezwommen en genoten van de jaccuzi. Daar was het lekker warm maar op de slaapkamer was het ook 28 graden. Uiteindelijk midden in de nacht verhuist. Maar verder een geweldig hotel. Dankzij booking.com wel veel gepuzzel. Let op er staat vaak laatste kamer maar dat houdt in voor die prijs. Booking.com krijgt maar een aantal kamers tot hun beschikking.
Gisterochtend donderdag de 13 okt. naar de forbidden city.(s'nachts nog even een chinaboek van Marckol en Bianca gelezen). Forbidden tot 1911 tot die tijd mochten er geen mensen buiten de keizers en fam. in. Vandaar forbidden, city slaat op het enorm grote complex meer als 7 hectare. In begin waren we blij als kleine kinderen en op het laatst zo vervelend als kleine kinderen. Wat een gesjouw. Maar wel prachtig, past in ons rijtje piramides, taj mahal.
Aan de overkant het plein van de hemelse vrede. Waar de mevrouw destijds voor een rijdende tank bleef staan en waar de militaire parades werden gehouden, misschien nog steeds wel. Heerlijk in de zon gelegen, nu waren wij aan de beurt. De hele vakantie hebben wij mensen op de foto gezet nu werden wij daar door Jan en alleman op de foto gezet of wij moesten bij mensen op de foto. Wel leuk mede omdat ze zo vriendelijk zijn. Als je een winkel uitloopt dat zwaaien ze ons helemaal na. Kan me niet heugen dat dat ook in Nederland gebeurt is.
'S avonds bij de metro uitgang een restaurantje ingedoken. We waren zo zat van het sjouwen, dat we gewoon wilde zitten, maakte niet meer uit waar. We werden groots ontvangen, kregen de beste tafel en alle aandacht. We moesten er erg om lachen, vooral omdat ze allemaal geen Engels konden en we al in de problemen zaten tijdens het bestellen van het drinken! Uiteindelijk hebben we alles wat we wilden hebben aangewezen in de koelkast achter de bar, of op de tafels van de andere mensen. We hebben heerlijk gegeten en gedronken en kregen een geweldige show van zingende, dansende en goochelende mensen. Er was een meisje die zichzelf werkelijk helemaal dubbel kon vouwen, ongelooflijk hoe lenig ze hier zijn!
We zagen het niet meer zitten om nog terug te lopen naar het hotel (ongeveer 15 minuten), dus namen we een taxi. (nadat Jeroen een half uur lang geprobeerd had een goedkope fietstaxi te regelen, maar ze wilden van ons de hoofdprijs, nog meer dan voor een gewone taxi). ' 'S avonds hebben we nog gezwommen en een bubbelbad genomen in ons geweldig mooie hotel, waar we haast geen gebruik van maken.
Vanmorgen ook weer vroeg vertrokken, nu naar de Chinese muur, The great wall. Het is hier nog steeds prachtig weer, alleen 's avonds regent het af en toe.
We wilden niet mee met de tour van het hotel, dus hebben zelf uitgezocht hoe we er naar toe konden reizen. Na een reis met metro en de bus, waren we ongeveer 2 uur later bij the great wall. Onderweg in de bus konden we de muur al zien liggen, prachtig gezicht zo tussen de bergen door. Eenmaal lopend op de muur was het nog veel mooier. De natuur rondom de muur is adembenemend. We hadden in het boek gelezen dat we de linkerkant van het pad moesten nemen, steiler, maar wel rustiger. Het steile hebben we geweten, er zaten stukken bij waar we helemaal schuin moesten staan om ons evenwicht te kunnen houden. Het mocht de pret niet drukken, het was prachtig weer en een geweldig uitzicht. Op het hoogste punt hebben we samen in het zonnetje zitten genieten van onze muffins (jaja, deze eten we nog steeds elke dag). Jeroen zong uiteraard nog even zijn lievelingslied (die hij bij elke grote bezienswaardigheid zingt, in de hoop dat niemand dit daar ooit eerder heeft gedaan), het altijd mooie "mien toentje" van Ede Staal.
De terugreis in de bus duurde lang, maar daardoor hadden we beide de mogelijkheid om even een dutje te doen :). Na de busreis terug in de metro, waar het rond de spits net vee vervoer is, je wordt doorgedrukt in de metro totdat de laatste persoon met zijn neus tegen het raam aan staat. Dit gaat meestal goed, maar tijdens het uitstappen kwam er vandaag een man met zijn been tussen het perron en de metro. Iedereen schrok, en begon aan hem te trekken om hem er uit te halen. Gelukkig was Jeroen zo slim om hem omhoog te trekken in plaats van naar voren, zodat zijn been net op tijd los was. (de metro's vertrekken vaak snel, waardoor het heel anders had kunnen aflopen). We hebben de man samen naar een bankje getild, waar hij weer een beetje bij zijn positieven kwam. Het hele gebeuren was naar om te zien, gelukkig hadden we hem op tijd er tussen weg kunnen halen.
Vanavond hebben we gegeten bij een pizzahut. Even weer bekend eten!
Morgen gaan we kijken waar we nog heen willen in deze laatste week naast het reizen in en om Beijing. Het zal een vlucht worden, want de plaatsen die we eventueel zouden willen, zijn te ver met de trein.
Nu lekker slapen! Bye bye!